Eskiden birliğe yeni katılan Kısa dönem erbaşlar ile mülakat yapar,

onların tedirginlilerini atmak için onlara takılırdım.

“Okuma yazmanız var ise askerliğiniz kolay geçer” derdim.

Suratıma garip garip bakarlardı, çünkü her biri üniversite hayatına yıllarını vermişlerdi, şimdi ben de ne demek istiyordum ?

Onların bu şaşkınlığına cevap olarak şöyle derdim;

“Tamam, ilkokulda öğrendiniz okuma yazmayı da okuyup yazıyor musunuz, ondan haber versenize?”

O zaman hakkımı teslim eder ve başlarını öne eğerlerdi, gayri ihtiyari.

Okur yazar olmak benim tabirimle gerçekten problemlidir. Herkes okur, ya da yazar, ancak çok az insan ne okuduğunu anlar, ve benim gibi çoğu da yazdığında kendisini ifade edebilir.

Bu referandum sürecinde de ben durumun Türk Milletine has bir şey olduğunu farkettim. Çoğu konuştuğumuz kişi tercihini söylüyor, ama nedenlerini söyleyemiyordu. Sonra sabah bir web sitesinden referandum manzaralarına baktım, derdi referandum olamayacak bir yığın insanın oy kullanmaya gelmesi getirilmesi ilginç geldi.

Benzer serzenişlerimi ilettiğim bir dost ve ağabeyim bana; bunda garip bir şey olmadığını insanların çoğunluğunun yalnızca gücü ve güçlüyü takip ettiklerini söyledi.

O zaman?

Olayların nedenlerini nasıllarını iç yüzünü okumak, okumaya çalışmaya devam etmek ve farkındalığımızı arttırmak mı? Yoksa televole kültürünün belli türevlerinden biri ile yaşamak mı?

Matrix filminde hapların rengi nelerdi ? ve ikinci seçeneğin hapı nerede bulunur a dostlar ?